حمله پلیس پاکستان به پناهجویان ایرانی در اسلام آباد

ما پناهجویان ایرانی در پاکستان که قربانی رژیم جنایت کار و فاسد جمهوری اسلامی هستیم  و تحمل آوارگی از وطن را به دوش میکشیم  سالها در این کشور نا امن با مشقت و رنج بی پناهی  اما با استواری خود چون تیغی در چشم  سفارت جمهوری اسلامی ایران  فرو رفته ایم که این خود نیز بیانگر  مظلومیتمان و همچنین جنایت و مردم ستیزی این رژیم غیر ملی است.

رژیم جمهوری اسلامی ایران را امروز جهانیان به خوبی میشناسند جنایات انکار ناپذیر این جلادان از  پس پرده های پنهان به  درگیری علنی خیابانی مزدورانشان با مردم بی دفاع ایران کشانیده  شده و فجایع این صحنه های دلخراش را جهانیان به وضوح مشاهده کرده اند.

ما پناهجویان ایرانی در پاکستان از بدو ورود به این کشور در سایه ای از ترس و وحشت به سر برده و با مصیبت آوارگی تاوان سختی را پرداخته و میپردازیم که منجر به نابودی خود و خانواده هایمان  گشته است.

 فریاد مظلومانه مردم ایران در طول 31  سال در بستری از حرکتهای اعتراضی در فضای رعب و وحشت همواره جریان داشته و امروز با جنبش اعتراضی سبز در سراسر ایران رقم زده میشود...

روز 22 بهمن در ایران نقطه  عطف همایشی است از  اعتراض برای رهایی از یوغ ستم و بر پایی آزادگی و آزاد زیستن که مردم بزرگ ایران در این روز در اعتراض هماهنگ از فریاد بر علیه جور و ستم  یاقیان حاکم بر ایران به خیابانها آمده اند .

ما پناهجویان ایرانی در پاکستان به پشتیبانی از مردم ستم دیده اما دلیر ایران و حمایت از جنبش سبز ایران دور هم جمع شده تا ضمن افشای  جنایت و خیانت دستان ناپاک و جلادان که با اعدام های مکرر  وسرکوبگرانه  جوانان ایران را  به جوخه اعدام میسپارند  و همچنین با شکنجه و تجاوز در زندانها و کشتار وهجوم وحشیانه در خیابانها کوچکترین صدا را در حنجره خفه میکنند اعتراض و فریاد سر دهیم و همصدا با ملت ایران و همزمان با همایش اعتراضی دیگر وطن پرستان در جایجای ایران و همچنین سراسر دنیا  با جمع خود در کنار درب شارپ ( یک سازمان وابسته به کمیساریای عالی سازمان ملل است) (حال به چه دلیل ما پناهجویان  از رفتن به جلوی سازمان کمیسرای عالی سازمان ملل محروم هستیم و این موضوع به خودی خود  مشکلات فراوانی برای ما پناهجویان ایجاد کرده است  در این بحث نمیگنجد و در وقتی دیگر به آن خواهیم پرداخت) رفتیم و با همراه داشتن نمادهای جنبش سبز به افشای جنایت رژیم جمهوری اسلامی ایران پرداختیم  که مسئولان این سازمان (شارپ)  با این گرد همایی مخالفت کردند و دستور خاتمه آن را دادند که با مخالفت ما روبرو شدند تا جایی که برایشان این توضیح داده شد که این یک حرکت بزرگ و همگانیست و در تمام دنیا ایرانیان وطن پرست همزمان با ما دست به این همایش اعتراضی زدند اما با وجود تمام این اطلاعاتی که از طرف ما داده شد...چندی نگذشت که  ماشین پلیس  به طرف ما آمد و از ما گذشت و مقابل دفتر شارپ ایستاد و افسر پلیس با وکیل شارپ که یکی از وکلای  کمیسرای عالی سازمان ملل است صحبتی کرد و سپس به سمت ما آمد و از ما توضیح خواست و تمامی اطلاعاتی که به وکیل شارپ داده شد به پلیس نیز داده شد و با توجه به تصاویر کشته شدگان اخیر  در ایران و پرچم و پلاکارتها هیچ توجهی به توضیحات جمعیمان نکرد و با دستور فرمانده تیم پلیسی  و سپس یورش پلیس ها همگی ما را به داخل ماشین پلیس  وارد کردند و به مرکز پلیس بردند.

در اداره پلیس شروع کردیم به اعتراضی آرام وبه صحبت با آنان در مورد آنچه در ایران میگذرد  و وقایعی که مارا مجبور کرده که کشورخود را ترک کنیم و در این کشور بدون حامی  به حال خود رها شویم..


خوشبختانه نکته قابل توجه این است که ما توانسته بودیم در فرصتی مناسب با چند خبر گذاری که از قبل آنها را به محل تظاهرات خوانده بودیم تماس گرفته و شکل و نحوه دستگیریمان را  به آنها اطلاع دادیم .


در اداره پلیس پس از مدتی بلا تکلیفی  فرمانده  پلیس ضمن گرفتن مشخصات و آدرس محل سکونت همگیمان و کپی برگه های ترددمان با در دست داشتن برگه ای  به ما گفت متنی دال بر تعهد کتبی  که دیگر همایش اعتراضی در اسلام اباد برگذار نکنیم را امضا کنیم ودر صورت زیر بار نرفتن از اداره پلیس  به زندان منتقل خواهید شد که با اعتراض همگانی مان رو به رو شدند و از آنجایی که با ارتباط قبلی  با خبرگذاری ها که یکی از آنها خبرگذاری( سی ان ان ) در پاکستان بود و همچنین2 خبر گذاری دیگر ورسیدن به موقع آنها به محل پلیس استیشن  باعث توجه پلیس به این مسئله شد که خبر ها درج خواهد شد و ما از خطر فرستاده شدن به زندان پاکستان نجات حاصل کنیم
.

پس از خروج از اداره پلیس و  در حال مصاحبه با خبر نگار(سی ان ان)  پلیس به ما حمله ور شد و با پاره و ضبط کردن پرچم و نمادهای سبزمان به زور مارا متفرق کرد و تا طی مصافتی مارا تعقیب کرد ولی با سماجت ما و همکاری خبرنگار(سی ان ان) بالاخره این مصاحبه انجام شد .

ما ایرانیان پناهجو در پاکستان خواستار توجه جدی سازمانهای حقوق بشر و نهادهای بین المللی  و همچنین تمامی انسانهای مدافع حقوق بشر و آزادی خواه در دنیا به مشکلات ایرانیان پناهجو در پاکستان و بی اعتنایی سازمان ملل(یو ان اچ سی آر)
 به مشکلات ایرانیان  در پاکستان هستیم.


مگر نه اینکه  کمیساریای عالی سازمان ملل برای حمایت از پناهجویان در سراسر دنیا به وجود آمده است..سوال این است که چطور سازمان( یوان اچ سی آر) در پاکستان به جای حمایت از ما پناهجویان و رسیدگی به درد و مشکلات ما برای فرافکنی وشانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت همچون دولت جمهوری اسلامی ایران برای سرکوب و خاموش کردن صدای اعتراض ما از پلیس استفاده میکند..


زنده باد آزادی مرگ بر دولت فاسد و جنایت کار حاکم بر ایران


سازمان گزارشگران بدون مرز
سازمان دیدهبان حقوق بشر
سازمان عفو بین الملل
سازمان همبستگی
 کمیساریای عالی سازمان ملل ژنو

www.iranianrefugeespk.blogspot.com